سنگر گزارشگران آزادیخواه
زبان معیاری پارسی برای همه پارسی زبانان جهان
آنگاهی که اندیشمندان وپژوهشگران فرازمند ما, دست به نوشتن کتابها و آثار گرانبهای شان میزنند, گاهگاهی از گویش های زبان قندپارسی کشور یا شهر یا شهرک یا محله ومنطقه خودشان کار میگیرند ومی نویسند ومی گویند که آنرا پارسی دری یا تاجیکی می نامند و دیگر گویش ها که برای پارسی زبانان دیگر, گاهگاهی مشکلات دانستن وفهمیدن را ایجاد میکند, درحالی که زبان قند پارسی یک زبان فراگیر و همگانی است و نیازی به تقسیم آن به دری یا تاجیکی وغیره نیست که این نیرنگ و فریب وجدا سازی است از جانب دشمنان زبان قند پارسی یعنی استعمار غرب به سردمداری انگلیس واستعمار شرق به سردمداری روس واستعار عرب به سردمداری عربستان که باید هرچه زود تر استعمار زدایی نمود.
برای همگون سازی این زبان شیرین تر از قند و نبات, پیشنهاد میگرد که اگر ما بتوانیم یک پایگاه استوار (فرهنگستان پارسی) را پایه گزاری نماییم تا پیشنهاد های رابرای معیاری سازی زبان قند پارسی برای همه, طرح نماید, یعنی واژه های بیگانۀ غیر پارسی را از زبان قند پارسی دور نماید وبهترین مرجع وماخذ و سرچشمه, همانا شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی طوسی است, و درعوض و تا آن هنگام, هر نویسنده وگوینده در سهم خود, اگرهرچه می نویسد ومی گوید, اگر نوشته وگفتارش قابل فهم برای همه پارسی زبانان وپارسی خوانان وپارسی دوستان جهان از تاجیکستان گرفته تا ایران و افغانستان و اوزبیکستان وحتی پاکستان و هندوستان و آذربایجان و داغستان و ترکستان شرقی و ترکیه باشد, کاری خواهد بود درخور ستایش و تمجیدفراوان.
______________________________________________________________________________________________________
دربارۀ زبانکده قندپارسی
چه خوش گفت حکیم مستانه لسان الغیب حافظ شیرین سخن
شکرشکن شوند همه طوطیان هند
زین قندپارسی که به بنگاله میرود
آماج
پاسداری از زبان پارسی در چارچوب یکی از چهار زبان دیرینۀ جهان)پارسی- یونانی- لاتین و سانسکریت(.
پروردن زبانی پیراسته و رسا برای زبانی کردن اندیشه های فرزانی)فلسفی(، فناوری های پیشرفته، و ساختن پلهای پیوند میان زادمانهای دیروز و امروز و فردا.
همه گیری زبان و ادب پارسی و گسترش دامنۀ آن در درون و برون ازحوزه زبان قندپارسی.
آفریدن شور و بالندگی در زبان پارسی هماهنگ با سامه های زمان و پیشرفت دانش و پاسداشت نژادگی آن.
سامان بخشیدن به کوشش کُنشگران فرهنگی در پاسداری از زبان و ادب پارسی.
گرد آوردن دستور زبان های نوشته شده، و نوشتن دستور زبان به پارسی سره .
گرد آوردن واژه نامه های پارسی، و نوشتن واژه نامه های نوین به پارسی سره .
گرد آوردن واژه نامه های: دادیکی[حقوقی]- فنی- پزشکی- فرزانی(فلسفی) - اخترماری- هندازگری[مهندسی]- بازرگانی – شمارگری[حسابداری] و نوشتن واژه نامه های نوین در همین زمینه ها با واژگان پارسی بدون بهره گیری از واژگان بیگانه.
دیدبانی بر واژه‌سازى و برابر‌یابى در برگردان از زبان‌هاى دیگر به زبان پارسى و باز نمود سنجه های بایسته براى پاسداری از زبان پارسی و افزودن بر توان آن در برخورد با چَم ها و زبانزدهای نوین.
کوشش در پاسداری از فرهنگ های دانشیک و مردمی، گرد آوری و پیراستن مَتَل ها و داستانها و زبانزدهای پارسی و بهره گیری از آنها برای پرورش و توان بخشی زبان و ادب پارسی.
پیوند با دیگر کانونهای ادب و زبان پارسی در کران تا کران جهان و بده بستانِ آزمون ها و دستاوردهای پژوهشی.
پاسداری از زبان ها و گویش های بومی مانند: کردی- بلوچی- سریانی- ارمنی- تالشی و…
پیوند با کانونهای فرهنگی و زبانشناسی در گسترۀ فرهنگ حوزه تمدنی ایرانشهر.
شناختن و شناساندن دانشفران، دانش پژوهان و ادیبان و زاوران زبان و ادب پارسی و پشتیبانی در کار چاپ و پخش نوشته ها و دستاوردهای کارشناسی آنها.
(جاویدان)
______________________________________________________________________________________________________