سنگر گزارشگران آزادیخواه
راست: ناهید عزیزی مجری بزرگداشت از محفل روز معلم وچپ: گیتی صدیقی گزارشگر محفل بزرگداشت از روز معلم از طرف دانشجویان دانشکده ژورنالیزم دانشگاه آنلاین بانوان افغانستان
گزارشگر: گیتی صدیقی
دانشجویان دانشکده ژورنالیزم دانشگاه آنلاین بانوان افغانستان, درآغاز ماه آکتوبر امسال (2025 فرنگی), از روز معلم با شکوهمندی بیمانندی, تجلیل به عمل آوردند.
اجرای این روز شکوهمند را ناهید عزیزی دانشجوی سال سوم دانشکده ژورنالیزم به دوش داشت.
در آستانهٔ روز گرامیداشت از مقام والای معلم، مراسمی با شکوه به ابتکار و همکاری پرشور دانشجویان دانشکده ژورنالیزم برگزار گردید. این محفل، که با هدف تقدیر از مقام والای استادان ترتیب یافته بود، میزبان جمع کثیری از اساتید، چهره‌های علمی برجسته و دانشجویان علاقمند بود که فضایی سرشار از احترام، صمیمیت و معرفت را پدید آورد.مراسم رأس ساعت ۶ عصر به وقت کابل جان با اجرای خلاقانه و سخن روان بانو ناهید عزیزی آغاز شد. اولین بخش برنامه، به تلاوت آیات از کلام الله مجید توسط بانو صابره علیزاده اختصاص یافت. تلاوت ایشان با صدایی دلنشین و معنوی، حاضران را مستغرق در حال و هوایی روحانی کرد و بر وقار و شکوه این محفل علمی افزود.
در آغاز محفل پرشکوه بزرگداشت از روز معلم ناهید عزیزی گفت:ثنا بر پروردگار متعال که دل‌ها را به نور معرفت روشنایی می‌بخشد و جان‌ها را با دانش زنده می‌دارد. درود و سلام بی‌پایان بر پیامبر رحمت، حضرت محمد (ص)، که آمد تا جهان را با چراغ عشق و هدایت و آموزه های زندگی ساز, روشن کند. و سلام ویژه به اساتید محترم، مهمانان گرانقدر و تمامی حضاری که با وجود پر مهرشان، این محفل را غرق در نور و صفا کرده‌اند. امروز، روزی است که عطر "مهر" در فضا پراگنده است.
امروز، بهاری دیگر در باغستان انسانیت شکوفا میشود و نام بلند «معلم»، همچون خورشیدی بر افق جان‌های ما طلوع میکند.
ای معلم!
تو پیام‌آور حقیقت و شمع سوزان در شب‌های تاریک نادانی،
تو باغبانی هستی که در کویرهای خشک بی‌دانشی،
دانه‌های امید می‌کاری،
و از دلِ خاک تشنه، سبزهٔ دانایی می‌رویانی.
دفتر زندگی هر یک از ما،
با دستان مهربان تو گشوده شد،
و الفبای نخستین‌مان را،
با نگاهت معنا بخشیدی.
اگر امروز سخن گفتن می‌دانیم،
اگر امروز راه رفتن در جاده‌های دانش را بلدیم،
اگر امروز رؤیاهایمان بال گرفته‌اند،
همه از طنین صدای توست،
صدایی که در کلاس‌های کوچک و بزرگ،
چون ناقوس آگاهی پیچید،
و نسل‌ها را به بیداری فراخواند.
به یاد می‌آورم بوی گچ و تخته سیاه را،
دست‌های کوچک و مشتاقی که به هوا بلند می‌شد،
و چشم‌هایی که می‌درخشید،
چشم‌هایی که معلم با صبر و مهربانی،
آن‌ها را به آینهٔ دانش می‌نگریست.
ای معلم!
قلم تو، شمشیری است علیه تاریکی،
نگاهت، سپری در برابر فراموشی.
تو نه فقط واژه‌ها را می‌آموزی،
که شیوهٔ زیستن را،
که هنر انسان بودن را.
امروز، همهٔ برگ‌های دفترچهٔ دل ما،
به نام تو ورق می‌خورد.
امروز، همهٔ واژه‌هایمان عطر تو را می‌گیرند.
امروز، همهٔ صداها،
همچون هم‌سرایان یک سرود بزرگ،
نام تو را می‌خوانند:
نام تو را، ای معلم!
ای معلم!
تو سازندهٔ فردا هستی،
تو کسی هستی که آینده را در کلاس‌های کوچک،
با صبر، عشق و دانش می‌سازی.
خواب‌هایت، نگرانی‌هایت، بی‌خوابی‌هایت،
همه، فداکاری‌هایی‌اند که ما امروز قدرشان را می‌دانیم.
و من، ناهید عزیزی،
در این روز خجسته،
با قلبی سرشار از احترام و سپاس،
قدم به صحنه می‌گذارم،
تا بگویم:
ای معلم! زمین بی‌تو بی‌بهار است،
آسمان بی‌تو بی‌ستاره،
و زندگی بی‌تو بی‌معنا.
تو جاودانه‌ای، زیرا هرگز در جان شاگردانت نمی‌میری.
و اکنون، با احترام فراوان، از بانوی خوش صدا و توانا، بانو صابره علیزاده، دانشجوی سال سوم دانشکده ژورنالیزم، دعوت به عمل می‌آورم تا با تلاوت آیاتی از کلام الله مجید، این محفل را بیشتر از همیشه، روحانی و پربرکت سازند.
بانو علیزاده، ما همه، گوش جان سپرده‌ایم. بفرمایید.
تلاوت قرآن کریم
بسیار سپاس از شما بانوی خوش کلام که روح ما را با آیات الهی نوازش کردید.
و حال از همه شما مهمانان و عزیزان می‌خواهیم، از هر گوشه‌این جهان که ما را همراهی می‌کنید، با دل‌های یک‌صدا به شنیدن سرود ملی آریانای کهن بنشینند.
بگذارید صدای وطن، از ورای فاصله‌ها، در گوش دل‌مان طنین انداز شود.
(پخش سرود میهنی دوران مجاهدین)
چه زیباست وقتی آهنگ سرود وطن، دل‌های پراکنده را در یک ریتمِ عشق و افتخار، به هم پیوند می‌دهد.
دوستانِ جان! از آنجا که محور برنامه‌ی امروز ما، تقدیر از مقام بلند اساتید است، چه فرصتی والاتر از این که در نخستین دقایق برنامه، از استاد گرانقدر، پیشکسوت محترم معارف و مهمان ویژه‌ی ما، جناب استادعبدالطیف پیروز رستم‌زاده دعوت کنیم تا با بیانات ناب و دلنشین خود، بر عمق و غنای این محفل بیفزایند.
استاد عبدالطیف خان پیروز رستم زاده با بیانی شیوا و از سر تجربه‌های گرانقدر، از رسالت معلمی و تأثیر جاودان معلم در ساختن انسان‌ها و تمدن‌ها سخن گفتند. سخنان ایشان عمق و غنای فرهنگی این مناسبت را برای حضور به تصویر کشید.
سپاس بی‌پایان از شما، استاد گرانمایه! از اینکه دعوت ما را پذیرفتید و با حضور سبزتان، ما را سرافراز کردید، صمیمانه سپاسگزاریم.
عارفان علم عاشق می‌شوند
بهـترین مردم معلـم می‌شوند
عشق با دانش متمم میشود
هر که عاشق شد، معلم میشود.
در این قسمت برنامه از استاد نهایت گرامی، جناب دکتر شکرالله کهگدای، رئیس دانشکده ژورنالیزم، دعوت می‌کنم تا از سخنان گهر‌بار خود ما را بهره‌مند سازند.
به نام خداوند جان وخرد
با دست بوسی استاد گرانمایه ام استاد عبدالطیف خان پیروز رستم زاده که صدای قدم های استوار و آینده سازش از دهه ها سال پیش در مکتب حبیبیه هنوز هم در گوش هایم طنین انداز است. بنده پس از فراغت از مکتب حبیبیه, برای سال های سال, به سلام واحترام این استاد عزیزم به دکان شان که درمیان چهار راهی حاجی یعقوب وچارراهی انصاری درشهرنو کابل بود می رفتم. درحوت سال 1360 خورشیدی, همینکه به سلام استادم شتافتم, در دکان نبود از برادرش مجید جان, پرسیدم استادم کجاست, گفت در زندان پلچرخی, گفتم ای داد وبیداد, این استاد عزیزم را هم زندانی ساختند. دوسه هفته نگذشته بود که خاد نجیب گاو, بنده راهم از سر درس دادن در دانشگاه کابل بازداشت و پس از 9 ماه شکنجه های بسیار در زندان صدارت, به زندان پلچرخی انتقال دادند. درآنجا همین مجید جان را دیدم, با تعجب پرسیدم, مجید جان ترا هم زندانی ساختند استادم چه شد؟ گفت استادت آزاد شد وحالا نوبت من است. خدا را شکر که پس از سالها رنج زندان, استادم, مجید جان وبنده آزاد شدیم وهمینکه به آمریکا آمدم, استادم را شکر خدا جور وتندرست درجرمنی یافتم.
باید گفته آید که در همه فرهنگ‌های انسانی چه حال وچه در گذشته، معلم نماد نور، دانایی و راهنمایی به‌سوی حقیقت و رشد انسانی شمرده میشود.
همین معلم است که پایه‌گذار آگاهی وخودباوری، اخلاق نیک اجتماعی، همدیگر پذیری و انسان گرایی و رهنمای تکامل بشری به سوی شگوفایی و شادمانی در جامعه است. معلم با آموزش و تربیت، ذهن و روح نسل‌ها را سمت و سو می‌دهد و نقش کلیدی در رشد فرهنگی، علمی و اجتماعی نسل جوان دارد. معلم تنها انتقال‌دهنده دانش نیست، بلکه الهام‌بخش خردگرایی, آزاد اندیشی، روشنگری, رسالتمندی, پرسشگری و انسان دوستی است.
چه خوش گفت مولانای بزرگ جلال الدین محمد بلخی رومی:
دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر
کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست
باید گفته آید که در همه فرهنگ‌های انسانی چه حال وچه در گذشته، معلم نماد نور، دانایی و راهنمایی به‌سوی حقیقت و رشد انسانی شمرده میشود.
دراین محفل پرشکوه بزرگداشت از مقام والای معلم, به همه آموزگاران فرازمند سرزمین تسلیم داده شده به سیاه دیوهای اهریمن صفت و به اسارت کشیده شدۀ افغانستان, ادای احترام می نماییم وبه ویژه به استاد دانشمند مان استاد عبدالطیف خان پیروز رستم زاده و بانوان آموزگار عزیزمان چون:
بانو هوا حضرتی
بانو زهرا کاظمی
بانو آزیتا پارسی
بانو دشنه انقلابی
بانو شبنم شهپر
و به ویژه به همه دختر خانم های مبارز و دادخواه سرزمین به زنجیر کشیده شدۀ افغانستان که دلیرانه به جنگ دیوهای سیاه بدکنش وفرومایه برخاسته اند.
دراین جا لازم میدانم سپاس گرمی داشته باشم از همه استادان فرازمند دانشکده ژورنالیزم که با کوشش ها وتلاش های شبانه روزی شان, چنان شاگردان ما را به زیور دانش وخردگرایی و آزادی فکر وبیان آراسته ساخته اند که اگر قرارباشد برای افغانستان رئیس جمهور و نخست وزیر و وزرای حکومت فدرالی وسیکولاری برگزیده شود, دختر خانم های دانشجوی دانشکده ژورنالیزم دانشگاه آنلاین بانوان افغانستان بهترین گزینه خواهد بود. سپاس فراوان از همه شاگردان خوب ما که چنین محفل بلندبالا را براه انداخته اند وبه ویژه از شاگرد ممتاز ما ناهید عزیزی که با بهترین صورتی این محفل را گردانندگی میکند.
اجازه بدهید دراین جا نامهای یک عده استادان دانشگاه کابل را که در حکومت جنایتکار تره کی – امین – کارمل و نجیب, گرفتار, شکنجه واعدام شدند یاد آوری نماییم تا یاد شان همیشه ماندگار وجاودانه باشد :
استادان دانشکده طب کابل:
دکتر عبدالفتاح همراه , دکتر عبدالعظیم مجددی, دکترمحمد هاشم مهربان , دکتر علی جاغوری , دکتر عبدالغفار , دکتر عبدالظاهر رزبان , دکتر کاظم دادگر , داکتر عبدالاحد
استادان دانشکده زبان و ادبیات پارسی:
استاد حسین نهضت, استاد زمریالی ناصری , استاد محمد علم نورستانی , استاد امیر محمد یار ,استاد خان آبادی, استاد عبدالرزاق , استاد خانبار , استاد زکریا , و دوستان عزیزم استاد علی حیدر لهیب و استاد عبدالاالله رستاخیر ,
استادان دانشکده شرعیات:
استاد غلام محمد نیازی , استاد وفیع الله سمیعی ,استاد حبیب الرحمن , استاد ایاز الله مخه ور , استاد غلام فاروق
استادان دانشکده مهندسی:
استاد محمد حسن , استاد محمد صدیق , استاد محمد محسن, استاد عبدالکریم
استادان دانشکده علوم اجتماعی:
استاد غلام غوث شجاعی ,استاد دوست محمد کامکار , استاد عبدالسلام
استادان دانشکده حقوق و علوم سیاسی:
استاد عارفی , استاد نجیب الله
استادان دانشکده ساینس:
استاد عبدالغفور سلطانی (شوهربانو سیما ثمر)
استادان دانشکده فارمسی:
استاد فضل احمد احراری
استادان دانشکده اقتصاد:
استاد عزیزالله
نامهای دانشجویان دانشگاه کابل را که در حکومت جنایتکار تره کی – امین – کارمل ونجیب اعدام شدند اگر بیاوریم مثنوی هفتاد من کاغد میشود.
حکومت تره کی – امین – ببرک و نجیب , مخالفان سیاسی وحتی اشخاص غیر وابسته را که شامل حزب آدمکشان خلق وپرچم نمی شدند, به نام اشرار, ضد انقلاب و عناصر خطرناک نامیده , زنده به گور یا تیرباران می کردند بمانند طاهر بدخشی را که بابیش از 5000 دانشجو و استاد دانشگاه کابل را در پولیگون پلچرخی تیرباران و یکجایی زیرخاک کردند.
به ارواح همه شهدای میهن ما اتحاف دعا می نماییم ویاد شان را گرامی می داریم.
با سپاس
ناهید عزیزی :بابت سخنان ارزشمند و راهگشای شما، صمیمانه سپاسگزاریم. کلامتان همچون چراغی پرتوافگن، مسیر دانایی را برایمان روشن‌تر کرد.
چه خوب است که در این بخش از برنامه، با همکاری تیم تخنیکی، کلیپ‌های پرمهر و پیام‌های تبریک جمعی از دانشجویان عزیز سمستر اول ، دوم و سوم دانشکده ژورنالیزم را به تماشا بنشینیم.
از تیم تخنیکی خواهشمندم که کلیپ را پخش نمایند.
معلم باغبانی است که بی هیاهو می کارد ، اما جهان از گلهایش لبریز می شود.
و اکنون با کمال افتخار، نوبت سخنوری می‌رسد که بی‌شک شنیدن آن برای همه ما دلنشین و آموزنده خواهد بود.
مهمان ویژه دیگرمان، جناب استادجاوید کوهستانی گرامی، پدر استاد پاییز عزیز، استاد باسابقه دانشگاه و آگاه سیاسی،خواهش می‌کنم تا سخنان ارزشمند خود را ایراد فرمایند.
از حضور ارزشمند و سخنان روشنگرانه شما سپاسگزاریم. امیدوارم همواره در مسیر موفقیت گام بردارید و از تجربیات ارزشمند شما در آینده نیز بهره‌مند شویم.
استاد را به جای پدر می‌توان نشاند
بر تاجِ او نگینِ قمر می‌توان نشاند
باران آسمان، معلمِ لطافت است
کز او به شاخ خشک، ثمر می‌توان نشاند...
پیش از ادامه برنامه، از تیم تخنیکی خواهشمندم دو کلیپ کوتاه از بانو عبیره کریمی و هدیه امانی دانشجویان سمستر سوم را پخش نمایند تا پیام‌های گرمشان را بشنویم.
با کمال امتنان از تلاش‌ها و پشتیبانی‌های ارزشمند تیم تخنیکی.
اکنون رشته کلام رامی‌سپاریم به استاد فایقه فریال امین، مدیر تدریسی دانشکده ژورنالیزم؛
بانویی فرهیخته که با وجود مشغله های فراوان، هر لحظه را صرف آموزش و هدایت ما می کند، او با صبر و لبخند چراغ علم را در دل دانشجویان روشن نگه می دارد.
بفرمایید بانو امین عزیز:
و در این لحظات، با افتخار و قدردانی،
میخواهم از چند بانوی فرهیخته و الهام‌بخش که هر یک، به نوعی، شمعی در راه دانایی و عدالت افروخته‌اند، یاد کرده و از حضورشان تشکر کنم.
بانو حوا حضرتی – با ۳۵ سال خدمت ارزشمند در معارف افغانستان
بانو زهرا کاظمی – بانویی پر تلاش و هدفمند در فراهم کردن زمینه آموزش برای دختران.
بانو آزیتا پارسی – از بانوان کوشا و دغدغه‌مند در حوزه آگاهی و فرهنگ
بانو شبنم شهپر – فعال حقوق زن و حامی فرزندان شهدا
بانو صبا قبادیان – از چهره‌های فرهنگی و حامی رشد فکری بانوان.
از همه این بانوان گرامی و نیز تمام معلمان و فعالان عرصه دانش و آگاهی درود می فرستیم و از زحماتشان با تمام وجود قدر دانی میکنیم.
دل هر شاگرد، مزرعه‌ای‌ست تشنه،
و معلم، ابر مهر است که بر آن می‌بارد.
چه خوب میشود که در این بخش، به رسم احترام و سپاس از زحمات صادقانه و خدمات علمی و فرهنگی، تقدیرنامه‌هایی به استادان و مهمانان عزیز تقدیم شود:
استاد آصف معروف استاد دانشکده ژورنالیزم دانشگاه آنلاین بانوان افغانستان سخنانش را چنین ابراز نمود:
می خواهم یک خاطره بیان کنم,
هیچ وقت فرصت نشد این حرف را به استادم بگویم وخوبست در این مناسبت ارایه کنم.
وظیفه معلمی تنها درس مکتب و دانشگاه نیست بلکه تاثیرگذاری معنوی معلم بسیار زیاد است.
من به یاد دارم یک معلم شیک پوش و خوش سیما و طنزپرداز داشتیم که حضورش آن انجمن صنف ما را رنگ و نور می بخشید. آنگونه که هنوز هوا از یادش معطر می شود. آن بالاپوش سیاه و دریشی شیک و منظمش را همچون دیروز پیش نظرم دارم.
او فقط تاریخ درس نمی داد که به ما رمز و رازهای زندگی، آزاد اندیشی و شجاعت می آموزاند. روزگار دشواری بود و فصل بردن بردن و سر به نیست کردن بود. پشت در، در دهلیزهای دانشگاه کابل صدای چکمه های شیادان شنیده می شد که راه می رفتند و شاید به دیوار ها گوش می دادند. ولی استاد در قالب رمز و راز ها روایات تاریخی را با حکایت تلخ اتفاقات آن‌روز گار که منع آزادی و اشغال بود به صورت استعاره بیان و‌محکوم می کرد.
واقعا شجاعت و دل زنده بودنش هنوز به من شیمه می بخشد و حس خوبی را به یادم میاورد.
آن صنف ۲۹ تا ۳۰ نفری سال اول فاکولته ژور نالیزم را آدم های خوبی تشکیل می دادند حبیب شیدا و ثریا و مریم و مکی و ببرک و ویس و ملیجه و … آن صبح های قشنگ و آن پوهنتون عزیز ما را پیش چشمم مجسم می کنم.
آن استادم که بسیار زود سلول نشینش کردند و او هم رفت در جمع زندانیان پلچرخی. او‌کسی نیست جز استاد شکر الله جان کهگدای. من از آن چند روز درس و تعلیم از او بسیار آموختم . رهایی و بی تعلقی و ناترسی از زورگویان او را مرد محکمی ساخته بود. او را به یاد دارم و حالا که خودم در همان موقعیت آموزگاری قرار دارم استادم را بیشتر در قلب و خاطرم زنده می کنم.
استاد روز معلم برایت میمون و مبارک. پاینده باشی.
ناهید عزیزی: سپاس از سخنان ارزشمند استاد اصف معروف وحالا از تیم تخنیکی خواهشمندم تا تقدیر نامه های اساتید گرامی را منتشر کنند.
اساتید دانشکده ژورنالیزم:
دکتر شکرالله کهگدای – به پاس مدیریت آگاهانه و راهبری علمی دانشکده
استاد جلیل غنی – به پاس خدمات ارزشمند آموزشی و فرهنگی
استاد آصف معروف – به پاس کوشش‌های علمی در تربیت نسل نو
استاد عبدالقدیر میرزایی – به پاس تلاش‌های دلسوزانه در رشددانشجویان
استاد حامد علمی – به پاس نقش مؤثر در آموزش و ارتقای ژورنالیزم
استاد عثمان سمندر – به پاس خدمات پیگیر و اندیشه‌ساز در مسیر تعلیم
بانو عایشه سمندر – به پاس مهر، دلسوزی و تربیت انسانی شاگردان
استاد علی کوثر جاوید – به پاس دانش و تجربه‌ی گران‌بهای علمی
بانو فریال امین – به پاس مدیریت علمی و دلسوزی در مسیر آموزش
بانو سمیرا توانگر – به پاس پشتکار و همراهی علمی در رشد شاگردان
استاد قیس رحیمی – به پاس تلاش پیگیر در ترویج دانش و سواد
ناهید عزیزی شاگرد پرتلاش و منظم، که با زحمات فراوان در تنظیم و برگزاری این برنامه نقش برجسته‌ای داشت.
مهمانان فرهنگی و اجتماعی:
بانو حوا حضرتی
بانو زهرا کاظمی
بانو آزیتا پارسی
بانو شبنم شهپر
و بانو صبا قبادیان که از زحمات و تلاش های ارزشمند شان در بالا یاد شد.
بی‌نهایت از صحبت‌های دلنشین و پر مهر شما متشکریم.
در ادامه یک اثر هنری نمادین به نمایش درآمد، ویدیویی که توسط بانو هدیه امانی به منظور تقدیر از معلمان ساخته شده بود. این کلیپ خلاقانه و پرمحتوا، که با نگاهی لطیف و قدرشناسانه تولید گردیده بود، احساسات عمیق حاضرین را برانگیخت و پیوند عاطفی میان دانشجویان و اساتید را مستحکم‌تر نمود.
· دکتر عبدالرحیم اسدی، رئیس عمومی دانشگاه بین‌المللی بانوان افغانستان، در سخنان خود به جایگاه والای معلم و نقش آنان در پیشرفت جامعه پرداختند.
· بانو فریال امین، مدیر تدریسی دانشکده‌ی ژورنالیزم دانشگاه آنلاین افغانستان، از منظر مدیریت آموزشی به این موضوع پرداختند. بانو فریال امین بر اهمیت روش‌های نوین تدریس و نقش معلم به عنوان راهنمایی دلسوز در فرآیند یادگیری الکترونیکی اشاره کردند.
استاد گرانقدر و محترم،
آقای کهگدای، رئیس دانشکده ژورنالیزم
با نهایت احترام و سپاس، روز معلم و تلاش‌های بی‌وقفه‌ی شما در هدایت، مدیریت و حمایت از دانشجویان و استادان دانشکده را تبریک عرض می‌کنم.
رهبری شما، نه تنها مسیر دانش و پژوهش را روشن کرده، بلکه الهام‌بخش همه‌ی ما برای پیشرفت و ارتقای سطح علمی و اخلاق حرفه‌ای بوده است.
از دیدگان ما، شما نه تنها رئیس دانشکده، بلکه چراغ راهنمای همیشگی و پشتیبان تمام تلاش‌های دانشجویان و استادان هستید. حضور و همراهی شما باعث انگیزه و دلگرمی ماست و محفل روز معلم را با ارزش و خاطره‌انگیز ساخت.
با افتخار و احترام، این تقدیر و تشکر صمیمانه را تقدیم حضور شما می‌کنم و امیدوارم همچنان شاهد هدایت‌های پربار و الهام‌بخش شما در مسیر علم و دانش باشیم. در ستایشِ قامتِ رعناىِ آموزگار
معلم، چراغی است که روشنایی‌اش جهل را می‌زداید و راه رسیدن به قله‌های دانایی را روشن میکند.
معلم،باغبانی است که در باغ دانش، نهال اندیشه می‌کارَد و به آن بالندگی می‌بخشد.
او کسی است که با ایثارِ بی‌منت، سازنده‌ی فردایی روشن‌تر است.
در روز معلم، گرد هم می‌آییم تا سپاسگزار زحمات بی‌شمار تمامی استادان و معلمان سرزمینمان باشیم و این روز فرخنده را در کنار یکدیگر جشن بگیریم.
دانشگاه آنلاین بانوان افغانستان – دانشکده‌ی ژورنالیزم
با احترام و سپاس فراوان،
فریال امین
مدیر تدریسی دانشکده ژورنالیزم
جاوید کوهستانی، آگاه مسائل سیاسی و استاد دانشگاه، که یکی از مهمانان برنامه بود، با تحلیل جایگاه معلم در بستر تحولات اجتماعی و سیاسی، بر این موضوع تأکید کردند که معلمان سنگ‌بنای آگاهی بخشی و شکل‌دهی به افکار عمومی در یک جامعه هستند.
بانو عایشه سمندر، استاد دانشگاه، از تجربیات شخصی خود در عرصهٔ تعلیم و تربیت گفتند و الهام‌بخشی و توانمندسازی دانشجویان را به‌ویژه دانشجویان دختر، از برجسته‌ترین رسالت‌های یک معلم دانستند.
استاد علی کوثر کوهستانی، با بیای ادبی و تأمل‌برانگیز، دربارهٔ اخلاق معلمی و رابطهٔ معنوی استاد و شاگرد سخن گفتند. وی تعهد اخلاقی را جوهرهٔ اصلی حرفهٔ معلمی برشمردند.
کنون با احترام، از استاد عایشه سمندر دعوت می‌کنم؛ بانویی فرهیخته، پرتجربه و از چهره‌های درخشان تعلیم و تربیه، که حضورشان افتخار این محفل است.
بفرمایید بانو سمندر گرامی، تا از سخنان پر‌ارزش و انگیزه‌بخش شما بهره‌مند شویم.
از حضور و بیانات پربار شما صمیمانه سپاسگزاریم. کلامتان، چون نوری در دل‌های ما تابید و یادگار خواهد ماند.
«هر که چراغی افروزد، خود نخست در پرتو آن روشن میشود؛ و معلم، همواره نخستین روشن‌فکر هر جامعه است.»
در جوهره خود کم و کم سوخت معلم
تا درس محبت به من آموخت معلم
از نقش زدن با قلمی بر دل دیوار
نوری ز حقیقت به دل افروخت معلم
در پایان سخنرانی
و بلافاصله پس از سخنرانی نهایی استاد علی کوثر کوهستانی،بخشی بسیار تأثیرگذار از برنامه پخش شد: پیام‌های ویدیویی تبریک از سوی دانشجویان دانشکدهٔ ژورنالیزم دانشگاه آنلاین بانوان افغانستان. در این پیام‌ها، دانشجویان یکی پس از دیگری، احساسات صمیمانه، سپاس و قدردانی خود را نسبت به زحمات بی‌شائبهٔ اساتید بیان کردند. این بخش، موجی از شور، نشاط و احساسات مثبت را در فضای مراسم حاکم کرد و یادآور ثمرات پربار تلاش معلمان عزیز بود.
کنون با احترام، از استاد عایشه سمندر دعوت می‌کنم؛ بانویی فرهیخته، پرتجربه و از چهره‌های درخشان تعلیم و تربیه، که حضورشان افتخار این محفل است.
بفرمایید بانو سمندر گرامی، تا از سخنان پر‌ارزش و انگیزه‌بخش شما بهره‌مند شویم.
دوستان گرامی سلام،
عايشه سمندر هستم یکی از استادان دانشگاه ژورنالیزم، و به مناسبت روز معلم میخواهم چند کلمه صحبت کنم.
معلمان و استادان عزیز ما با وجود سختی های زیاد و مشکلات فراوان و با امکانات محدود همواره در تعلیم و تربیت فرزندان وطن کوشا بوده، راه رشد و پیشرفت کشور را با آموزش هموار نموده و با کمال صداقت وظیفه مقدس شان را تحت هر شرایطی به پیش برده اند.
به مناسبت تجلیل از روز معلم بايد ما قدردان هر معلم باشیم به خصوص معلمین زن و آن شاگردان دختری که میخواهند روزی معلم شوند. چونکه متاسفانه در شرایط فعلی امکانات زیادی در دسترس شان نیست.
امروز برای تجلیل از روز معلم گرد هم آمديم تا از همه معلمانی که هميشه چراغ راه هر جوينده بوده اند قدردانی کرده و راجع به اهمیت هر معلم در شکل دادن آینده بهتر سخن بگوئیم.
اغلب گفته میشود که تدریس تنها حرفه‌ای است که تمام حرفه های دیگر را خلق میکند. قبل از اینکه داکتران، هنرمندان یا مهندسان وجود داشته باشند، معلمی وجود داشته که با تدریس، راهنمائی، و تشويق، حس کنکجاوی هر جوینده را بیدار کرده و چراغ راه شان بوده است.
کاری که شما انجام می‌دهید اغلب نادیده گرفته میشود، اما تأثیر آن غیرقابل اندازه‌گیری است. شما قدرت بیدار کردن حس کنجکاوی و عشق به دانش را در هر شاگرد و دانش آموز دارید.
به همین دلیل ما تا ابد سپاسگزار زحمات شما هستیم چونکه مهمترین عامل پیشرفت بشریت در هر عرصه یی در گذشته، حال و آینده، کس دیگری جز معلم نيست.
بنابراین، از طرف همه دانش‌آموزان، از همه معلمان، و والدین معنوی به خاطر‌تلاش های خستگی ناپذیر و زحمات بی دریغ شان سپاسگزاریم.
روز معلم مبارک.
از حضور و بیانات پربار شما صمیمانه سپاسگزاریم. کلامتان، چون نوری در دل‌های ما تابید و یادگار خواهد ماند.
«هر که چراغی افروزد، خود نخست در پرتو آن روشن میشود؛ و معلم، همواره نخستین روشن‌فکر هر جامعه است.»
اکنون با کمال امتنان، از استاد علی‌کوثر کوهستانی گرامی دعوت می‌کنم تا با گفتار نغز و پرمعنای خود، بر غنای این مجلس بیفزایند.
جمع بندی:
مراسم باشکوه تجلیل از روز معلم،پس از گذراندن فرازهای مختلف خود، در فضایی به غایت به یادماندنی، مملو از سپاس و امید به آینده‌ای روشن‌تر به همت معلمان، به کار خود پایان داد. این برنامه نه تنها ادای دینی نمادین به مقام معلم بود، بلکه تجلی وحدت و پیوند ناگسستنی میان دانشجویان و استادان محسوب می‌گردید.
______________________________________________________________________________________________________